در مقایسه با لامپ‌های رشته‌ای، لامپ‌های فلورسنت چندین مزیت دارند.
بازده نوری معمولاً حدود 70 تا 90 لومن بر وات (lm/W) است، در مقایسه با 10 Lm/W خوب برای لامپ‌های رشته‌ای و 15-20 Lm/W برای لامپ‌های هالوژن.
بنابراین، بهره وری انرژی به مراتب بهتر است، انرژی الکتریکی بسیار کمتری برای همان مقدار نور مورد نیاز است.
در نتیجه نیاز به انرژی اولیه کم، مزایای اقتصادی و زیست محیطی قابل توجهی را به همراه دارد. (لامپ های دارای دیودهای ساطع کننده نور (LED) گاهی حتی کارآمدتر هستند.)
انتشار نور توزیع شده در سطح وسیع برای روشنایی یکنواخت اتاق ها بدون سایه و اثرات خیره کننده مفید است.
لامپ فلورسنت t8 عمر مفید بسیار طولانی دارند – معمولاً هزاران ساعت – و بنابراین چندین برابر بیشتر از لامپ های رشته ای هستند.
هزینه لامپ های با لوله های فلورسنت معمولاً بیشتر از لامپ های با لامپ های رشته ای است زیرا محفظه بزرگتر است و به بالاست نیاز است.
ابعاد نسبتاً بزرگ باعث کاهش انعطاف پذیری هنگام طراحی نورهای زیبا می شود.
با این حال، لامپ های فلورسنت فشرده (صرفه جویی در انرژی) موجود هستند که از نظر اندازه شبیه به لامپ های رشته ای هستند.
لوله های فلورسنت با بالاست های معمولی که با جریان متناوب فرکانس پایین کار می کنند (الکتریسیته خانگی با فرکانس 50 هرتز) دارای نوسانات واضح روشنایی با فرکانس 100 هرتز هستند که معمولاً قابل توجه نیست.
حتی فرکانس کمتر و سوسو زدن بسیار آزاردهنده ممکن است با نزدیک شدن به پایان عمر لامپ رخ دهد، سپس باید قبل از اینکه در نهایت درخشش متوقف شود، تعویض شود.
کم نور کردن (تنظیم روشنایی بدون پله) لامپ های فلورسنت با دیمرهای معمولی طراحی شده برای لامپ های رشته ای امکان پذیر نیست.
با این حال، بالاست های الکترونیکی با گزینه کم نور وجود دارد.
تاخیر در خروجی نور هنگام روشن شدن می تواند آزار دهنده باشد؛ علاوه بر این، طول عمر را می توان با روشن و خاموش کردن مکرر کاهش داد (مخصوصاً با بالاست های ارزان قیمت).
همانطور که در بالا ذکر شد، درک رنگ ممکن است تا حدودی تحت نور فلورسنت تغییر کند؛ بنابراین، چنین لامپ هایی در جایی که باید تن های رنگی بسیار دقیق ارزیابی شوند، مناسب نیستند.
