منگنز یک عنصر شیمیایی با عدد اتمی 25 است که در گروه 7 جدول تناوبی عناصر قرار دارد و نماد آن مواد معدنی منگنز است. 1 2 به عنوان یک عنصر آزاد در طبیعت ، اغلب در ترکیب با آهن و در بسیاری از مواد معدنی یافت می شود.
منگنز به عنوان یک عنصر آزاد، یک فلز آلیاژی فلزی صنعتی با کاربردهای مهم، به ویژه در فولادهای زنگ نزن است.
فسفاته منگنز به عنوان درمان برای جلوگیری از زنگ زدگی و خوردگی فولاد استفاده می شود. یون های منگنز بسته به حالت اکسیداسیون رنگ های مختلفی دارند و به عنوان رنگدانه در صنعت استفاده می شوند .
پرمنگنات های فلزات قلیایی و قلیایی خاکی اکسید کننده های قوی هستند. دی اکسید منگنز به عنوان کاتد استفاده می شود .
یون‌های منگنز به عنوان کوفاکتور برای تعدادی از آنزیم‌ها در ارگانیسم‌های بالاتر عمل می‌کنند، جایی که در سم‌زدایی رادیکال‌های آزاد سوپراکسید ضروری هستند. این عنصر یک ماده معدنی کمیاب است که برای همه موجودات زنده شناخته شده ضروری است.
در مقادیر بیشتر و ظاهراً با فعالیت بسیار بیشتر پس از استنشاق، منگنز می‌تواند باعث ایجاد سندرم مسمومیت پستانداران شود که آسیب عصبی گاهی غیرقابل برگشت دارد.
منگنز یک فلز انتقالی به رنگ خاکستری مایل به سفید و آهن مانند است . این فلز سخت و بسیار شکننده، نسوز و به راحتی اکسید می شود. فلز منگنز می تواند فرومغناطیسی باشد ، اما تنها پس از انجام عملیات ویژه.
رایج‌ترین حالت‌های اکسیداسیون آن 2+، 3+، 4+، 6+ و +7 است، اگرچه ترکیباتی با تمام اعداد اکسیداسیون از 1+ تا 7+ یافت شده‌اند. ترکیباتی که در آنها منگنز حالت اکسیداسیون 7+ دارد، اکسید کننده بسیار قوی هستند .
در سیستم های بیولوژیکی، کاتیون Mn 2 + اغلب با Mg 2 + رقابت می کند . بیشتر از همه آلیاژ شده با آهن در فولاد و آلیاژهای دیگر استفاده می شود.
برنامه های کاربردی
صدای موتور با استفاده از ترکیب منگنز که به بنزین بدون سرب اضافه می شود کاهش می یابد. این باعث افزایش عدد اکتان سوخت می شود.
منگنز در باتری های یکبار مصرف استاندارد استفاده می شود.
