برنج در درجه اول منبع کربوهیدرات های پیچیده است.
محتوای کالری برنج واقعاً به نوع آن بستگی دارد.
یک قسمت برنج سفید پخته شده (125 گرم) حدود 430 کیلو کالری دارد.
به نوبه خود، همان مقدار برنج تایلندی دولتی به طور متوسط 350 کیلو کالری در اختیار ما قرار می دهد.
برنج سفید دارای شاخص گلیسمی 70 و برنج قهوه ای دارای شاخص گلیسمی 55 است.
برنج حاوی بسیاری از مواد معدنی ارزشمند است، از جمله:منیزیم – تمرکز را بهبود می بخشد، اعصاب را تسکین می دهد، پتاسیم – فشار خون را تنظیم می کند، روی – ایمنی را تقویت می کند، آهن – در تولید هموگلوبین شرکت می کند.
برنج چه ارزش غذایی دیگری دارد؟
غنی از ویتامین های گروه B (تنظیم کننده کار سیستم عصبی)، ویتامین E (محافظت در برابر رادیکال های آزاد) و فیبر است که تأثیر مثبتی بر فرآیندهای گوارشی دارد.
دانه های برنج حاوی پروتئین زیادی نیستند، اما بسیار ارزشمند هستند، زیرا از اسیدهای آمینه ضروری تشکیل شده اند که بدن ما نمی تواند به تنهایی تولید کند.
شایان ذکر است که برنج بیش از حد پخته شده ارزش غذایی ارزشمند خود را تا حد زیادی از دست می دهد، بنابراین بهتر است آن را نیمه سفت بپزید.
به راحتی قابل هضم است.
برای انواع بیماری های دستگاه گوارش ایده آل است.
سوزش روده را تسکین می دهد و خاصیت ضد اسهالی دارد.
حاوی گلوتن نیست.
برنج یک محصول طبیعی بدون گلوتن است، بنابراین افراد مبتلا به بیماری سلیاک یا عدم تحمل گلوتن می توانند آن را با خیال راحت مصرف کنند.
سرشار از پروتئین گیاهی است.
این یک جزء ارزشمند از رژیم غذایی وگان و گیاهخواری است.
فشار را پایین می آورد.
برنج حاوی مقدار زیادی پتاسیم است که فشار خون را تثبیت می کند.
از کار قلب پشتیبانی می کند. یک فنجان برنج قهوه ای بیش از 20 درصد را تامین می کند.
نیاز روزانه به منیزیم که تأثیر مثبتی بر عملکرد سیستم گردش خون دارد.
روند پیری بدن را کند می کند.
برنج حاوی آنتی اکسیدان هایی است که از رشد رادیکال های آزاد جلوگیری می کند.
از دیابت جلوگیری می کند.
برنج قهوه ای شاخص گلیسمی پایینی دارد و بنابراین به حفظ سطح گلوکز خون در سطح مناسب کمک می کند.
در برابر سرطان محافظت می کند.
این در درجه اول به دلیل محتوای بالای آنتی اکسیدان است که قادر به مهار رشد سلول های سرطانی است.
