اصولاً صابون از روغن مخلوط با آب و لیمو درست می شود.
از یک طرف نمک اسیدهای چرب موجود در روغن ها تشکیل می شود و گلیسیرین موجود در آن آزاد می شود و به عنوان یک جزء اتصال دهنده رطوبت در دسترس پوست قرار می گیرد.
لیمو دیگر در صابون زغال اورکلین تمام شده وجود ندارد و بیشتر آب نیز تبخیر می شود.
مانند شراب خوب، صابون نیز اگر به درستی ذخیره شود – خشک و نه خیلی گرم – بهتر می شود.
هرچه صابون پس از تولید طولانی‌تر شود – حداقل 4 هفته – سخت‌تر می‌شود، که تأثیر قابل‌توجهی بر طول عمر، کیفیت کف و عملکرد مراقبت دارد.
این ترکیب است که مهم است!
ترکیب روغن ها و مقدار لیمو مشخص می کند که پوست بعد از استفاده چه حسی دارد یا اینکه صابون بیشتر برای پوست یا مو استفاده می شود.
تناسب بین روغن ها و لیمو، میزان رطوبت رسانی را تعیین می کند و نوع پوستی را که صابون برای آن در نظر گرفته شده است، تعیین می کند.
چرا صابون شیر گیاهی شما کمی بیشتر از داروخانه ها و خواربار فروشی ها هزینه دارد؟
صابون های گیاهی شیر به آرامی سرد هم زده می شوند تا مواد فعال موجود در اجزا از بین نرود.
آنها از روغن های گیاهی صرف تشکیل شده اند که به موجب آن روغن پالم، روغن سویا، نفت و روغن های حیوانی عمدا و بدون استثنا رد می شوند.
این بسیار زمان بر و هزینه بر است.
صابون‌های معمولی نیز حاوی روغن‌های گیاهی هستند، اما اغلب روغن‌های پایین‌تری نیز دارند که تحت فشار زیاد و قرار گرفتن در معرض حرارت بالا مجبور به صابونی شدن می‌شوند.
گلیسیرین نیز در این فرآیند آزاد می شود، اما این گلیسیرین به منظور سود به صنایع آرایشی و بهداشتی و دارویی فروخته می شود.
از بهبود دهنده های مصنوعی به عنوان جایگزین استفاده می شود که برای ایجاد رطوبت و لطافت پوست در نظر گرفته شده است.
